A vila da Pobra do Caramiñal atópase nas tranquilas augas da ría de Arousa e resgardada polo monte da Curota. Lugar de xente do mar, anfiteatro natural da serra do Barbanza e escenario de vida e obra de Ramón Valle-Inclán.
Praia do Areal
Praia urbana, de augas tranquilas, area branca e fina, ideal para a práctica de deportes náuticos. A seguir, e ó outro lado da desembocadura do río Xundeirama, atópase a praia de Santo Antonio.
Praia da Lombiña – Cabío
É a praia mellor acondicionada canto ós servizos se refire: zonas de aparcamento, posto de socorro, merendeiro, restaurantes e empresas de actividades náuticas son algúns deles. Trátase dun areal resgardado, de augas tranquilas e area branca. Destaca a súa enseada en forma de cuncha e o seu paseo marítimo, con preciosas vistas sobre a ría da Arousa. Ocupación estival alta.
Praia da Illa – A Laxe
A tan só uns metros da praia da Lombiña-Cabío cara ó sur, atópase este fermoso areal de augas quedas, resgardado por un frondoso piñeiral. Trátase dunha praia familiar. Ocupación estival alta.
Praia da Barca
Cara ó norte, e separada da praia da Lombiña-Cabío por un rochedo, atópase a praia da Barca que, pola súa proximidade, comparte servizos coa anterior. Ideal para familias. Ocupación estival alta.
Praia da Corna
Trátase do areal máis extenso do termo municipal (1500 m aprox.) e, sen dúbida, dun dos máis virxes, pois conserva as súas lombas dunares con vexetación propia dos ecosistemas costeiros e conta cos servizos máis básicos (limpeza e accesos). Praia menos resgardada ca outras, pero de ondada tranquila. Ocupación estival media.
Co paso dos anos, o río Pedras foi esculpindo concas de gran beleza onde, logo da andaina que nos achega ata elas, o que máis apetece é un baño refrescante. Os saltos de auga e as pequenas fervenzas sucédense ó longo deste espazo de frondosa vexetación. Ademais, durante o percorrido, atópanse distintos vestixios patrimoniais que farán aínda máis interesante, se cabe, a visita.
O que hoxe en día é o concello da Pobra do Caramiñal é froito da unión de dúas localidades veciñas: A Pobra do Deán e a vila do Caramiñal.
Estímase que A Pobra do Deán foi fundada na primeira metade do século XIV a partir dun asentamento estacional de pescadores. Esta localidade estaba rexida pola Igrexa, concretamente por un deán do cabido compostelán, de xeito que A Pobra iniciou unha carreira como porto comercial e pesqueiro.
No século XVI, prospera a veciña localidade do Caramiñal, a cal recibiu o título de “vila” en 1554 por parte do cabaleiro Gómez Pérez das Mariñas. É nesta época de esplendor cando se constrúen os templos de Santa María a Antiga e a igrexa parroquial do Xobre, ademais da Torre de Bermúdez.
A unión de ámbalas dúas entidades tivo lugar en 1822, se ben é certo que non foi definitiva ata 1840. A partir de entón viñeron tempos de prosperidade para a nova Pobra do Caramiñal, pois no século XIX prodúcese unha reactivación da industria naval e das actividades pesqueira e portuaria, ligada á vangarda do sector conserveiro. Como lembranza desta época, permanece aínda parte do que fora o “barrio dos cataláns”, os cales se estabeleceron nos areais, e que pode considerarse como un dos primeiros polígonos industriais da zona e xerme da actual industria conserveira, que segue a ser un puntal económico tanto para A Pobra do Caramiñal coma para toda a comarca do Barbanza.
